24 januari 2005 Soms valt er bij het nieuws zelfs geen grimlach te
bedenken.
Kijk eens mee terug naar de 20e eeuw, in vogelvlucht en bij lange
na niet compleet:
1e wereldoorlog; 2e wereldoorlog, koude
oorlog, 1e en 2e golfoorlog, balkanoorlogen,
't is maar een kleine greep.
Er zijn bij al die oorlogen steeds mensen, miljoenen mensen, geweest
die vastberaden, vol goede moed en overtuigd van de goede zaak, de
oorlog ingestapt zijn.
Een andere blik op de 20e eeuw: Lenin, Stalin, Hitler, Mao
Zedong.
Lenin's revolutie was het begin van tientallen jaren ellende voor
honderden miljoenen mensen.
Stalin's nieuwe samenleving vergde miljoenen mensenlevens.
Hitler's 1000-jarig rijk bracht de wereld aan de rand van de afgrond.
Mao's Grote Sprong Voorwaarts was een reuzenstap terug de
prehistorie in.
Neem nou zo'n Hitler. Hebben mensen in de jaren '30 van de vorige
eeuw werkelijk geloof gehecht aan diens waandenkbeelden?
Natuurlijk, dat deden ze – de geschiedenis laat het zien.
Er zijn steeds miljoenen mensen geweest die de mooie praatjes van
deze heren hebben geloofd. Want altijd zijn het de mooie praatjes
(en andere vormen van bewustzijnsbeďnvloeding) die het pad naar de
oorlog effenen.
Of hebben de mensen ook in die tijd wel geweten dat de heren
niets anders verspreidden dan leugens, halve waarheden, angst en
suggestie?
Gewoon maar laten praten, want wat doe je er aan?
Gewoon je eigen dingen doen, want wat moet je anders?
Gewoon maar meewaaien, want de wind is sterk?
Gelukkig leven we nu in betere tijden. De VRIJHEID komt er aan!
George W. Bush heeft het zelf gezegd. Weg met de tirannie! Leve de
VRIJHEID!
Toch nog een grimlachje.
|