4 februari 2005
Dat dachten we toch, vroeger? Het ging er niet om of je man of vrouw was
– het ging er om dat je mens was, of mens
werd. Mannen moesten mens worden, vrouwen ook. Vrouwen hadden daarin, zo
leek dat toen nog, een soort natuurlijke voorsprong.
Mannen waren meer man, vrouwen waren al meer mens. En mens worden, dat
was het devies. Uitstijgen boven het soortgebondene, boven het
rasgebondene, boven het geslachtgebondene en ga zo maar door.
Rudolf Steiner zei het al!
En terwijl het mannelijke, na zoveel eeuwen het beschavingsproces
gedomineerd te hebben, ruimte zou maken voor het vrouwelijke, zou
tegelijkertijd het menselijke aan haar
(zijn) zegetocht beginnen. Het menselijke in de hele samenleving, in
economie, in politiek. Wat een verademing na de tyrannie van het
eenzijdig-mannelijke!
Vandaag, 4 februari 2005, is ook deze droom in duigen gevallen.
Een mevrouw die in de tweede kamer zit (hoera!), pleit ervoor dat
families die zich nog in de cultuur van de eerwraak bevinden, goed in de
gaten worden gehouden door de inlichtingendienst. Dat heeft volgens haar
te maken met terrorisme, en dus met de anti-terreurwetgeving.
Een andere mevrouw die ook in de tweede kamer zit (hoera!), pleit ervoor
dat ouders van ontspoorde kinderen verplicht worden anticonceptiva te
gebruiken. Dan kunnen daar geen kindertjes meer komen.
Vrouwen zijn anno 2005 net zo ernstig geworden als mannen.
En zo dreigt er iets ernstig mis te gaan.
|