14 april 2005
De grenzenloze zelfverrijking van de top van het bedrijfsleven is
inmiddels een geliefd onderwerp in de media. Maar het is dan ook een
heerlijk onderwerp en bevat de juiste mix van ingrediënten om ons
steeds opnieuw te boeien.
Lekker afgeven op de egoïstische schraapzucht van een handjevol
patsers die vooral
bezig lijken te zijn met uit te denken hoe ze zichzelf zo uitbundig
mogelijk kunnen fêteren. De krokodillentranen van Haagse politici
die eindelijk weer eens een onderwerp hebben om moreel aan de juiste
kant mee te waaien! De eerlijke, heerlijke verontwaardiging die zich
van ons meester maakt en die ons allen verbindt! In onze afkeer van
de gewetenloze graaiers zijn we weer verenigd.
Andermans egoïsme verbroedert.
Gisteren werd bekend dat de verkoop van koffie met het Max
Havelaar Keurmerk het afgelopen jaar flink gedaald is. De 10 of 20
cent prijsverschil met 'gewone' koffie is ons te veel. 10 of 20
cent, voor een pak koffie dat niet schadelijk is voor mens en
milieu. Daarmee kunnen de kinderen van de koffieboer naar school en
een poging doen om een menswaardig bestaan op te bouwen.
Maar ja, dat is geen grenzenloze zelfverrijking, geen geliefd
onderwerp in de media. Niet de juiste mix van ingrediënten. Een
vervelend onderwerp. Niet leuk om over te lezen. Heus ook niet leuk
om over te schrijven. Ik stop ermee.
Tijd voor een kopje koffie.
|