|
Bonkers eet broodjes
25 juli 2005
Carlo Bonkers, het a-politieke politieke
supertalent moet wel over een uiterst effectief netwerk beschikken
want zojuist was hij te gast in de Broodje-van-Kootje-Show op SBS 6.
Met de keuze voor een zacht kadetje met Hollandse aardbeien en een
wit pistoletje met pure hagelslag toonde Bonkers zich een heel
gewone jongen, een jongen op wie je zou willen stemmen.
Zijn broodjeskeuze stak wel schril af bij die
van de gast in de uitzending van gisteren: Jozuas van Aartsen. Die
koos voor een licht geroosterd maïsbolletje met chévres en
honing-met-balsamico-pijnboompitten garnering en een volkorenbagel
met tonijntartaar, zure Franse cornichons en gehakte walnoot.
Is Bonkers echt zo naturel, of beschikt hij
over een top spindokter? Wie zich realiseert dat Bonkers gewoon een
beker halfvolle melk bij zijn broodjes nuttigde, terwijl van Aartsen
ging voor een droge witte Sancerre, kan aan zijn water navoelen dat
Bonkers korte metten gaat maken met de gevestigde politieke orde!
Wie gaat het van Aartsen vertellen?
Tussen de broodjes door presenteerde Bonkers
zijn eerste ‘Bonkers Breekpunt’. Politiek is mensenwerk, stelt
Bonkers, en zijn eerste Breekpunt heeft hij dan ook opgedaan tijdens
zijn rondgang door het land, op zoek naar de Nederlandse kiezer.
“Autoruwe zones, dat is mijn eerste Breekpunt.
Het moet ophouden met de bevoogding vanuit Den Haag of Brussel. De
kiezer is mans of vrouws genoeg om de eigen boontjes te doppen. Rond
historische dorpskernen, voetgangerszones, binnensteden en andere
koopcentra: daar verschijnen de autoruwe zones. Iedereen die dat wil
zet daar zijn SUV rustig neer, zijn Amerikaanse poenbak, zijn Duitse
hormoon-ingespoten krachtpatser of wat dan ook. Maar alle auto’s
breder dan 1 meter 80 en/of langer dan 4 meter 75 mogen ongestraft
door de kiesgerechtigden worden aangepakt! Zo doen we dat in
autoruwe zones!
Dus mijn eerste breekpunt: plaats nieuwe
verkeersborden die aangeven waar de autoruwe zones beginnen en de
bewuste, mondige kiezer doet de rest. Daar hoeven wij van de
politiek verder niet aan te zitten. Liever doe ik een beroep op het
zelfoplossend vermogen van de kiezer. Betrokkenheid, eigen
verantwoordelijkheid, geen bureaucratische procedures – wie kan daar
nou tegen zijn? Zo doen we dat: niet links, niet rechts maar
Bonkers!”
|