|
Balkenende slaat terug!
13 oktober 2005
In een gelikte presentatie op militair
vliegveld Valkenburg (ZH) slaagde premier Balkenende er, volgens
ingewijden, vanmorgen voor het eerst sinds zijn premierschap in om
de verzamelde pers van de eerste tot de laatste minuut te boeien,
sterker nog: ontzag in te boezemen.
Enkele tientallen journalisten waren in alle
vroegte opgetrommeld. Zonder nadere toelichting was hen te verstaan
gegeven dat hét nieuws van vandaag vanmorgen van Valkenburg zou
komen. Diverse cameraploegen, radioreporters en vertegenwoordigers
van de schrijvende pers hadden zich, niet zonder enig cynisme,
verzameld op de landingsbaan toen er, na een duikvlucht van drie
F-16’s, een Hercules vrachtvliegtuig landde.
“Sinterklaas komt vroeg dit jaar”, mompelde
Jeroen Pauw nog, maar het lachen verging hem toen uit de buik van
het toestel een Fennek LVB pantservoertuig verscheen met premier
Balkenende in de gevechtskoepel. De Fennek werd slippend voor het
verzamelde journaille tot stilstand gebracht en naast de premier
verscheen een trots lachende minister Verdonk. Beide bewindslieden
waren in gevechtskleding gehuld en tot de tanden bewapend.
De premier en minister Verdonk bleken
regelrecht uit Marokko te komen waar ze de afgelopen 36 uur hebben
wacht gelopen in de Spaanse enclave Melilla, waar het al sinds 10
dagen onrustig is omdat duizenden Afrikanen de enclave willen
binnendringen.
“Rita en ik hebben samen met de minister van
Vreemdelingenzaken van Letland en de premier van Luxemburg 36 uur
round the clock wacht gedraaid. Op mijn voorstel is er een pool
gevormd van EU-bewindslieden die samen voor een permanente bewaking
van deze EU-buitengrens zorgen.”
“Pers en publieke opinie schamperen wel eens
over de Europese daadkracht en ook over mijn persoonlijk
leiderschap, maar ik kan u wel zeggen dat daar rond Melilla anders
over gedacht wordt”, aldus een vermoeid ogende maar zelfverzekerde
Jan Peter Balkenende.
“Het kan immers in dit land niet zo zijn dat we
alleen voor eigen parochie normen en waarden preken. Ik heb mijn
verantwoordelijkheid genomen en heb laten zien dat daadkracht,
leiderschap en opofferingsgezindheid wel degelijk samengaan.”
“Wat bedoelt u daarmee?” vroeg een zichtbaar
verbouwereerde Jeroen Pauw.
“Ik bedoel daarmee, meneer Pauw, dat ik
afgelopen nacht minstens drie Afrikanen uit de hekken heb geschoten
en dat Rita en ik samen, vol gas in deze Fennek, enkele honderden
Afrikanen de woestijn in gedreven hebben.”
“U maakt een grapje”, stamelde Jeroen Pauw.
“Ik geloof niet, meneer Pauw, dat u werkelijk
van mening bent dat het maken van grapjes in mijn natuur of gewoonte
ligt. Ik heb slechts aangetoond dat ik als politicus de
consequenties van mijn beleid zichtbaar wil maken. Het gaat hier om
niets meer of minder dan het herstel van het vertrouwen in de
politiek, dat begrijpt u toch wel meneer Pauw?”
“Zeker premier”, fluisterde Pauw, die overigens
de enige was die het woord durfde te nemen toen de premier
uitnodigend de kring van journalisten rondwees met de loop van zijn
Diemaco C7 snelvuurgeweer.
|