|
Breekpunt voor implosie
30 november 2005
“Ik ben niet zo’n explosief type”
karakteriseerde Carlo Bonkers zichzelf, “ik sluit liever aan bij de
ontwikkelingen die ik waarneem. Het is misschien alleen zo dat ik
een redelijk verfijnd waarnemingsorgaan heb.”
“Doet u mij nog maar een vers geperst
sinaasappelsapje graag” vervolgde Bonkers tegen Bettie Bard in de
SBS 6 uitzending van Bettie’s Lichte Lunch met…
Het leek zijn gastvrouw een beetje te ontgaan
maar de nog immer ontwapenend frisse Bonkers plaatste tijdens deze
lichte lunch een bom onder het bouwwerk van de oude politiek. “Kijkt
u eens naar wat er in Israël gebeurt, mevrouw Bard” had Bonkers
opgemerkt. “Eerst Sharon en nu Peres die gewoon uit hun partij
stappen en eenvoudigweg voor zichzelf beginnen. Kijk, dát is de
ontwikkeling: politieke partijen hebben hun langste tijd gehad en
zelfs oude kanonnen als Sharon en Peres voelen dat aan hun water. Ze
zien hoe het níet moet, maar zien nog niet hoe het wel moet.”
“En daar heb ik dus nu een nieuw Breekpunt van
gemaakt. Ontmanteling van de politieke partijen, ieder die naar de
gunst van de kiezer wil dingen doet dat in het vervolg op basis van
zijn eigen inzichten en vaardigheden. Wég met de partijprogramma’s,
wég met de partijdiscipline, wég met de fractiedwang, wég met het
partijgekonkel.”
“Iedere gekozen volksvertegenwoordiger is
slechts verantwoording schuldig aan zijn kiezers, aan zijn gezond
verstand en aan zijn geweten. Iedere zaak die in de
volksvertegenwoordiging speelt wordt op zijn eigen waarde onderzocht
en behandeld. En met z’n allen spreken we af dat die
volksvertegenwoordiging alleen nog maar beslist over zaken waarover
volksvertegenwoordigers verstand hebben, of kunnen hebben.
Dat zijn dus precies de zaken, mevrouw Bard,
waarover u en ik en alle mensen verstand hebben. Over mensenzaken
dus, mevrouw Bard.
U weet wel: wat regelen we voor mensen die ziek
zijn, wanneer vinden we dat mensen met pensioen kunnen, hoe lang
vinden we dat een kind naar school moet kunnen, hoeveel uur mag of
moet een mens per week werken – begrijpt u wel mevrouw Bard? Dát
zijn de dingen waar het in de politiek eigenlijk over moet gaan en
al het andere hoort daar niet thuis, voelt u dat ook zo mevrouw
Bard?”
Bettie Bard veegde licht verweesd wat
kaasklonters uit haar mondhoek en wekte de indruk geen raad te weten
met de directe wijze waarop Carlo Bonkers haar mening vroeg. “Jeetje
meneer Bonkers” mompelde ze “ik heb nog nooit een man ontmoet met
zo’n rijk gevoelsleven.”
“Doet u mij dan nog maar een sinaasappelsapje
als het mag” antwoordde Bonkers die zich even leek af te vragen of
zijn Breekpunt goed overgekomen was.
|