|
Laat 1000 klanken klinken!
18 januari 2006
Carlo Bonkers blijft constructief! Vanmorgen
was hij te gast in de dagelijkse tussen ontbijt en koffietijd show
Het-Favoriete-Nummertje-Van … het bekende SBS6-programma.
De eerste verrassing die Carlo in petto had was
dat hij niet voor een nummertje van André Hazes of Boudewijn de
Groot maar voor City versus Country van Jonathan Richman koos. De
charmante presentatrice bleek danig in verlegenheid gebracht want
dít favoriete nummertje bleek niet gedraaid te kunnen worden omdat
het ontbrak in de muziekbibliotheek van de omroep.
Maar Carlo is niet een man die zout in de
wonden wrijft. Met het na enige improvisorisch volgepraatte minuten
uiteindelijke opgediepte nummer Little chewing gum wrapper, waarin
dezelfde Jonathan Richman verhaalt hoe hij op straat een frutseltje
papier van een pakje kauwgom vond, bleek Carlo ook content.
Belangrijker misschien nog, was dat Carlo deze
onverwacht vrijgekomen minuten benutte om een zeer actueel pleidooi
te houden voor een unieke aanpak van verschillende ernstige
maatschappelijke problemen die in de afgelopen dagen de aandacht
vroegen.
Wij, en Carlo ook, doelen hier op de problemen
die daklozen, haatzaaiers en onrustige jongeren in dit land
veroorzaken.
Want hoe schrijnend is het niet om met drie
buitenmaatse tassen vol kleding, mode-accessoires en lekkere
geurtjes voor haar en hem de Bijenkort uit te wandelen om daar
onverhoeds te struikelen over een beschonken of anderszins in hoger
sferen maar zich laag bij de gronds bevindende dakloze?
Hoe diep werkt het niet door op gemoed en
gezondheid om dag in dag uit de effecten van haatzaaierij te moeten
ondergaan, zonder wettige of andere middelen om daar een adequaat
antwoord op te kunnen geven?
Hoe lang nog moet in de openbare ruimte van
Amsterdam, maar zeker niet alleen van Amsterdam, de agitatie van
onrustige jongeren lijdzaam worden genegeerd?
Extra inzet van hulpverleners, buurtregisseurs,
traangas, ME?
Kan dat niet anders?
Bonkers dacht van wel.
Zich beroepend op de resultaten van een kort
geleden gepubliceerd onderzoek naar de effectiviteit van
muziektherapie stelde Bonkers bestuurders en politici voor nu eens
eendrachtig en zonder politiek gekrakeel tot een echte aanpak te
komen.
“Het is heel eenvoudig” verklaarde Bonkers.
“Formeer een mobiele muzikale eenheid, bestaande uit bij voorkeur
antroposofisch geschoolde muziektherapeuten. Duidelijk herkenbaar
gekleed in zijden gewaden trekken zij lierspelend door de
probleemwijken. Op 24/7 basis zijn zij te allen tijde inzetbaar, bij
het minste aanwijzing van dakloosheid, haatzaaierij of agitatie
trekken zij in gesloten front op, zonder schild, helm of wapenstok
maar mét de pentatonische lier. Als een zijden deken doen zij alle
vormen van probleemgedrag verstommen.”
“Het wordt weer stil in de stad en in de stilte
kunnen 1000 klanken klinken” aldus een zelf ook zichtbaar geroerde
Carlo Bonkers.
Het woord is nu aan de politiek.
|