Eten met Moslims (3)
13 februari 2006
De EtenMetMoslimsMarathon-uitzending werd gisteravond met een
krachtig slotakkoord afgerond. Zondag vanaf het lunchuur kreeg de
uitzending steeds meer het karakter van een sterrengala. Wouter Bos,
de weduwe van André Hazes, Hans Dijkstal, de Amsterdamse burgervader
Cohen, Daphne Deckers, Juan de Fluiter en vele andere prominenten
gaven acte de présence.
Het zacht kabbelende geluid van bestek en gesmak dat deze
marathon-uitzending ook tot een intens beleefbaar stiltemoment
maakte, werd overstemd door verbaasd gemompel toen uiteindelijk ook
minister Alexander Pechtold aanschoof. Weer zo’n heerlijk
recalcitrante daad van deze minister die langzamerhand het
lijsttrekkerschap van zijn nog nasmeulende partij niet meer kan
ontgaan.
Maar het mediagenieke hoogtepunt van de Marathon begon onbetwist
rond de klok van negen uur gisteravond toen Jeroen Pauw in
gezelschap van Moslima-auteur Naema Tahir een tafeltje voor twee
innam. Pauw, die ook zwijgend tot zijn recht weet te komen, gaf een
demonstratie van zijn onbedorven jongensachtige bravoure toen hij
uit een kalfslederen rugzak een wijnkoeler met een witte Domaine de
la Virjalais en twee glazen op tafel toverde.
“Wat mij betreft” verklaarde Pauw na afloop, gaan we nog veel
meer doen met Moslims dan alleen maar eten. We moeten bruggen slaan
van mens tot mens. Naema en ik hebben Carlo Bonkers uitgenodigd om
te brainstormen over een MeerMetMoslimsMarathon en van SBS6-zijde is
al aangegeven dat men daarvoor graag de nachtelijke zendtijd
inruimt.”
Vanmorgen vroeg verklaarde minister Bot in Nieuwspoort dat hij
het beginsel van Vrijheid van Soep onder de aandacht zal brengen van
zijn diverse gesprekspartners tijdens zijn komende reis naar het
Midden-Oosten.
“Uit betrouwbare bron“ zo verklaarde de minister“ is mij bekend
dat dit initiatief van de heer Bonkers in de Islamitische staten met
grote belangstelling gevolgd is. Het mooie is dat de heer Bonkers
met het Vrijheid van Soep-beginsel een menselijke handreiking doet
aan de Moslimwereld. Geen opgeklopte dialoog van regeringsleiders
onder elkaar, maar een authentiek geluid uit de basis van de
westerse samenleving. Een kop soep die van mens tot mens wordt
aangereikt, zou je kunnen zeggen, en soep lusten we allemaal. Vanuit
het kabinet is er de allergrootste waardering voor de heer Bonkers,
dat mag ook wel eens gezegd worden.”
“Vrijdagmiddag aanstaande zal hij het laatste deel van het
kabinetsberaad meemaken en gebruiken we na afloop een kopje soep met
hem.”
|