Vertrouwelijk
26 april 2006
Kerngedachte van de democratie is dat de
mondige burger oordeelsbekwaam is, we achten hem (haar) in staat tot
het voorlopig hoogtepunt van onze vorm van democratie: de stemdaad.
Wie deze kerngedachte serieus neemt zal er van
uit moeten gaan dat degene op wie de mondige burger stemt, ook
mondig is. Dat betekent: onze volksvertegenwoordigers zijn mondige
mensen. Dat moet ook want zij hebben de taak onze regeerders in de
smiezen te houden: erop toe te zien dat de ‘wil van het volk’ (in
principe verwoord door de volksvertegenwoordiging) geschiedt.
Om deze taak naar behoren te kunnen uitvoeren
dient de volksvertegenwoordiging geïnformeerd te zijn over al
datgene wat de regering doet of nalaat én dient de mogelijkheid te
hebben daarover met de regering in debat te gaan.
Afgelopen weekeinde zag een kamerlid zich
genoodzaakt in een radio-uitzending te citeren uit informatie die de
regering de kamer als ‘vertrouwelijk’ toebedeeld had. Deze
vertrouwelijke informatie was namelijk nogal verschillend van de
openbare informatie die de betreffende minister had verstrekt.
Waar bijvoorbeeld in de openbare informatie
sprak is van verdwenen jonge asielzoekers die in de tuinbouw zouden
zijn beland, bleek uit de vertrouwelijke informatie dat verdwenen
jonge asielzoekers in de prostitutie terecht zijn gekomen. Uit de
vertrouwelijke informatie bleek ook dat terwijl de zaak van de
verdwijnende asielzoekers al jaren bekend was en uiteindelijk door
de politie onderzocht werd, nog eens honderd jonge asielzoekers
verdwenen. In het openbaar verkondigde de minister dat ‘we er
bovenop zitten’.
Voor een volksvertegenwoordiger die zijn taak
gewetensvol wil uitvoeren wordt het dan moeilijk praten met de
minister. Volgens de Haagse mores mag hij namelijk alleen putten uit
de openbare informatie - en dat terwijl hij én de betrokken minister
weten dat er nog wel wat meer aan de hand is. Maar dáárover… geen
woord.
Het is mooi dat het betrokken kamerlid dit
vraagstuk aan de orde stelde door willens en wetens, en niet
‘stiekem’zoals het gangbare Haagse lekwerk altijd plaatsvindt, de
zaak in de publiciteit te brengen.
De meeste van de Haagse rituelen kunnen immers
zonder enige schade aan de democratie overboord gezet worden. Helaas
is de poging dit ritueel te doorbreken op een ander ritueel
uitgelopen. De boodschapper wordt onthoofd, de boodschap wordt
overstemd door kleinzielig gekrakeel.
Een regering die de volksvertegenwoordiging
muilkorft door steeds meer stukken als ‘vertrouwelijk’ te
bestempelen zou zonder pardon weggestuurd moeten worden. Zij
beschadigt namelijk de democratie. En dat is toch al zo’n ziek en
zwak wezentje.
En de mondige burger? Tja, de mondige burger…
Die praat niet met volle mond. Van hem horen we dus niks.
|