|
Maandag Wasdag
1 mei 2006
“Dit soort criminaliteit berokkent directe
schade in de persoonlijke levenssfeer van mensen en ik vind dat we
daar paal en perk aan moeten stellen” aldus een briesende Juan de
Fluiter vanmorgen op een persconferentie waar enkele tientallen
vertegenwoordigers van sprekende, schrijvende en meehuilende media
aanwezig waren.
“Het is in ons rechtssysteem bovendien zo dat
de kleine man of vrouw maar moeilijk aan zijn of haar recht kan
komen en dat moet nu ook eens veranderen. De zaak Riepersma waarvoor
ik hier uw aandacht vraag, staat symbool voor tientallen, zo niet
honderden soortgelijke zaken. Maar het is steeds hetzelfde liedje:
het onderzoek wordt slonzig uitgevoerd, bewijsmateriaal verdwijnt,
onderzoeksleiders spelen mooi weer, officieren van justitie doen
alsof hun neus bloedt en onderzoeken van zware commissies blijven
verstopt in bureaulades op het ministerie.”
“Mevrouw Riepersma is van 1983 tot in het
voorjaar van 1997 systematisch geterroriseerd en justitie heeft geen
poot uitgestoken om haar te helpen. In al die jaren is zij 281 keer
op het bureau Frieschepalen geweest om aangifte te doen maar alle
keren heeft men geweigerd procesverbaal op te maken. Toen zij op 13
april 1997 ten einde raad haar buurman, de duivenmelker in kwestie,
een oplawaai verkocht kon er wél aangifte gedaan worden, door haar
buurman namelijk die aangifte deed van mishandeling. In de
daaropvolgende rechtszaak werd mevrouw Riepersma niet alleen
veroordeeld wegens zware mishandeling maar ook vanwege minachting
voor de rechter en zodoende werd zij veroordeeld tot een
voorwaardelijke geldboete en een taakstraf van 64 uren, te besteden
aan het wassen van de voetbalkleding van alle elftallen van
Frieschepalen Boys Vooruit. In het licht van de terreur waaraan
mevrouw Riepersma blootstond een onnodig krenkende, inhumane
strafoplegging.”
“Van 1983 tot 1997 immers, werd de schone was
van mevrouw Riepersma keer op keer ondergescheten door de duiven van
haar buurman en al die jaren keken de autoriteiten de andere kant
op. Na het incident met haar buurman kreeg mevrouw Riepersma door de
plaatselijke woningcorporatie een andere woning toegewezen en heeft
ze niet eens meer ruimte om de was buiten te hangen, terwijl buiten
gedroogde was, zoals bekend, zo lekker ruikt.”
“Mijn staf en ikzelf hebben ons sinds enkele
maanden in deze schrijnende zaak vastgebeten en hierbij roep ik de
minister van justitie op onmiddellijk al het nodige te doen om
mevrouw Riepersma eerherstel te verlenen en ruimhartig schadeloos te
stellen. Haar buurman en diverse politiebeambten zullen alsnog ter
verantwoording geroepen moeten worden, voor minder doen we het niet.
Mevrouw Riepersma beschikt nog over verschillende stukken ondergoed
die nog voldoende duivenpoep bevatten voor een bruikbaar DNA-onderzoek,
dus wij hebben harde bewijzen in handen. Wij zijn er bovendien van
overtuigd dat sporen aan de buitenzijde van de voormalige
politiewijkpost in Frieschepalen het verhaal van mevrouw Riepersma
zullen staven. Zij heeft haar fiets, die niet op slot kon, daar
namelijk 281 maal in het achtertuintje geplaatst. Om niemand op een
verkeerd idee te brengen: in dit achtertuintje wordt vanaf
middernacht op 24/7 basis gepost door medewerkers van Safety First.
Daar komt geen muis ongezien naar binnen. ”
“Het woord is nu aan de minister. En nu u er
toch bent” zo besloot Juan de Fluiter zijn gloedvolle betoog “vindt
u het vast interessant om te weten dat mijn beveiligingsbedrijf
Safety First een interessant aanbod heeft ontwikkeld voor
particulier en kleinzakelijk gebruik. U krijgt de brochure zo
dadelijk allemaal uitgereikt.”
|