Weekspreuk 4
25 april - 4 mei
Ich fühle Wesen meines Wesens:
So spricht Empfindung,
Die in der sonnerhellten Welt
Mit Lichtesfluten sich vereint;
Sie will dem Denken
Zur Klarheit Wärme schenken
Und Mensch und Welt
In Einheit fest verbinden.
Ik voel het wezen van mijn wezen:
Spreekt mijn beleving,
Die in de zonvervulde wereld,
Aan 't stromend licht zich overgeeft;
Tot helderheid
Wil zij het denken warmte schenken
En mens en wereld
In eenheid vast verbinden.
De bruid van de hemel
De afgelopen tijd kondigden de weekspreuken al aan wat er komen zou, hoe we met ons gevoel naar de wereldruimte getrokken zouden worden; wat we daar kunnen ontmoeten van de wereld en van onszelf. En nu onze nieuwsgierigheid is gewekt komt de werkopdracht: kijk om je heen en vertel wat je er aan beleeft. Hoe ervaar je de wijdte van de wereldruimte, het licht van de wereldgeest? Neem je dat werkelijk waar, of is dat iets dat je alleen maar bedenken kunt?
Duidelijk is: die beleving moeten we hier in onszelf zoeken. Daarvoor kun je op pad gaan met Rudolf Steiners boek ‘De weg tot inzicht in geestelijke werelden’; dat is de wegwijzer van het consequente denken. Het is als met een reisgids: hoe exact en bloemrijk ook geschreven, wie er niet werkelijk op uit gaat mist de beleving. Het samen komen van zielenlicht en wereldlicht, voegt aan het denken de warmte en het enthousiasme van het doen toe. Het brengt vreugde en helderheid in het hart en het verlangen om de schoonheid van de wereld te ervaren.
Als je bedenkt hoe het wereldlicht zich verbindt met de aarde, kun je dankbaarheid voelen voor het werk van de scheppingsmachten in de natuur. Het wekt de wijsheid in de ziel om zuinig om te gaan met de wereld: niet te verspillen maar te sparen; niet te vervuilen maar te beschermen; niet te veronachtzamen maar zorgzaam te zijn. Zo voel je hoe je tussen de natuur en de geestwereld staat, de twee werelden waarmee je verbonden bent. Ze wordt de mens de bruid van de hemel; in eenheid vast verbonden.
Uit de opera ‘der Freischutz’ van Carl Maria von Weber de aria ‘Ob alle Wolke sie verhülle’, waar Agathe de hemel toezingt:
Of haar de wolken ook verhullen
Toch staat de zon aan ’s hemels tent
Want daar regeert een heilig willen,
Niet louter toeval dient de mens.
Dat oog oneindig rein en klaar,
Neemt liefdevol de mensheid waar...
Luister naar:
‘In de Week’ is nu ook in boekvorm verkrijgbaar, klik hier...
AntroVista