Verzorgd door Renée Zeylmans († 16 februari 2018)

De belangrijke bovenzinnelijke leerschool in het begin van de vijftiende eeuw, die je kunt karaktiseren met de woorden: in die school was Michäel zelf de grote leraar. En scharen van mensenzielen die zich in die tijd in het leven tussen de dood en een nieuwe geboorte bevonden, maar ook scharen van geestelijke wezens die er niet toe zijn voorbestemd zich op aarde te incarneren, maar die de eonen waarin wij leven doorbrengen in een etherische of een andere hogere levensvorm, al die wezens, dus menselijke, bovenmenselijke en ondermenselijk wezens hoorden in die tijd zogezegd tot de wijdere leerlingenkring van de Michaëlische macht.

(…) Tot aan het eind van het Alexander-tijdperk , tot zelfs nog geruime tijd daarna waren de mensen zich er altijd van bewust dat als iemand intelligent was, hij niet zelf die intelligentie voortbracht, maar dat die hem geschonken werd uit de geestelijke werelden. Dat is namelijk iets van de laatste tijd, dat iemand het verstandig zijn, het intelligent zijn, aan zichzelf toeschrijft. En dat komt doordat het beheer van de intelligentie uit de handen van Michaël in de handen van de mensen is overgegaan.

(…) Wanneer de intelligentie voortaan onder de mensen zal zijn, wanneer de intelligentie die de school van Michaël is ontvallen, zich voortaan op aarde zal bevinden, dan moeten de mensen in dit Michaël-tijdperk voelen, bespeuren dat ze haar daar moet redden, omdat de intelligentie niet mag worden aangetast door de zondigheid, omdat dit tijdperk van de intelligentie gebruikt moet worden om zich in zuivere intelligentie, vrij van illusie tot een spiritueel leven te verheffen.

Dat is de stemming die heerst aan de kant van Michaël tegenover die aan de kant van Ahriman.

 
Rudolf Steiner, Dornach 1 augustus 1924

GA 237. Esoterische Betrachtungen karmischer Zusammenhänge. Dritter Band (Karmaonderzoek 4, uitgeverij Vrij Geestesleven)

meer citaten