Verzorgd door Renée Zeylmans († 16 februari 2018)

Als wij vandaag de dag kijken hoe de Antroposofische vereniging als de belichaming van de antroposofische beweging in de wereld staat, dan zien we dat een aantal mensen in die Antroposofische Vereniging bijeenkomt.

Wie er oog voor heeft, ziet dat er nog andere mensen op de wereld zijn –overal zijn zulke mensen te vinden– die gezien hun karma er ook innerlijk toe bestemd zijn om met de Antroposofische Vereniging in contact te komen. Ze ondervinden aanvankelijk hindernissen, ze vinden niet direct echt de weg erheen; maar ze zullen die wel vinden, óf in deze incarnatie óf in de volgende. Hierop moeten we echter goed letten: de mensen die door hun karma met de antroposofische beweging in contact komen, zijn innerlijk voor deze beweging voorbestemd.

Alles wat hier in de fysiek-zintuiglijke wereld gebeurt, heeft zijn voorgeschiedenis in geestelijke werelden. Niets gebeurt hier in de stoffelijke wereld wat niet eerst op geestelijke wijze in de geestelijke wereld is voorbereid. En nu komt het belangrijke: wat in de twintigste eeuw hier op aarde plaatsvindt als een samenstromen van een aantal mensen in de Antroposofische Vereniging, is in de eerste helft van de negentiende eeuw voorbereid doordat de zielen van de mensen die in hun huidige incarnatie in grote getale samenstromen, in het geestelijke gebied verenigd waren, toen ze nog niet naar de fysieke-zintuigelijke wereld waren afgedaald.

En in de geestelijke werelden is er toen door een aantal zielen gemeenschappelijk een soort cultus gehouden, een cultus die de bron was voor het verlangen dat opkwam in de zielen die nu geïncarneerd in de Antroposofische Vereniging samenkomen. En wie de gave heeft om zielen in hun lichaam te herkennen, die herkent ze als zielen die met hem hebben samengewerkt in de eerste helft van de negentiende eeuw, toen er in de bovenzinnelijke wereld machtige kosmische imaginaties zichtbaar werden, die voorstellen wat ik zou kunnen noemen: het nieuwe christendom.

Daar waren toen –zoals nu hier in hun lichaam op aarde– zielen verenigd om voor zichzelf uit datgene wat ik kosmische substantie en kosmische krachten zou willen noemen, tot realiteit samen te voegen wat in machtige beelden kosmische betekenis had en wat het voorspel was van wat zich hier op aarde als leer, als antroposofische werkzaamheid moet voltrekken.

(…) Maar alle zielen die in de eerste helft van de negentiende eeuw bij elkaar waren gekomen om voor te bereiden wat op aarde antroposofische beweging zou worden, al die zielen bereidden in feite voor wat ik steeds weer genoemd heb: de Michaëlstroming, die in de laatste derde deel van de negentiende eeuw is opgekomen en die de belangrijkste geestelijke inslag in de moderne ontwikkelingsstroom van de mensheid vormt.

Michaëlstroming: voor Michaël de weg bereiden voor zijn aards-hemelse werkzaamheid – dat was de taak van de zielen die toen bijeen waren. Deze zielen echter waren ertoe gebracht om bijeen te komen door alles wat er met hen gedurende lange, lange tijd –gedurende honderden, bij velen gedurende duizenden jaren– was gebeurd.

 
Rudolf Steiner, Arnhem 18 juli 1924

GA 240. Esoterische Betrachtungen Karmischer Zusammenhänge Dritter Band (Karmaonderzoek 3, uitgevrij Vrij Geestesleven)

meer citaten