Verzorgd door Renée Zeylmans († 16 februari 2018)

De mens is iets geweldigs in de wereld, omdat zeven (Elohim) werkzaamheden zich tot een groep aaneen moesten sluiten, om hem tot stand te brengen.

Een doel voor de goden is de mensenvorm op aarde. –Voelt het hele gewicht aan deze woorden: een doel voor de goden is de mensenvorm op aarde! Want als u het hele gewicht van dit woord voelt, dan zult u zeggen: deze mensenvorm is iets, waar tegenover iedere ziel een buitengewone verantwoording heeft, een verplichting om het zo volmaakt mogelijk te maken.

De mogelijkheid tot vervolmaking was op het moment gegeven toen de Elohim het gemeenschappelijk besluit namen alles wat ze konden in een doel te doen samenvloeien. Wat een erfdeel der goden is, is overgedragen aan de mens, opdat hij het steeds hoger moge uitbeelden in de verre toekomst. Dit doel te voelen in geduld en deemoed, maar ook in kracht, moet één der resultaten zijn die uit de kosmische beschouwing vloeien die we kunnen verbinden aan de monumentale woorden aan het begin van de bijbel.

Deze woorden onthullen ons onze oorsprong, ons doel, ze wijzen ons tevens op ons hoogste ideaal. We voelen dat we van goddelijke oorsprong zijn, we voelen echter ook datgene wat getracht is aan te duiden in het Rozenkruiserdrama, daar waar de ingewijde een zekere drempel heeft overschreden, waar hij zich als het ware voelt in het: ”Mens, beleef uzelf”.

Wel voelt hij daar zijn menselijke zwakheid, maar voor zich zijn goddelijk doel. Hij verdwijnt niet meer, hij verdort innerlijk niet meer, maar hij voelt zich opgeheven, innerlijk beleefd, doordat hij zich beleeft, als hij zich beleven kan in het andere zelf, dat hem heeft doorstroomd door iets, wat verwant is aan zijn doel, omdat hij zijn eigen goddelijk doel is.

 
Rudolf Steiner, München 19 augustus 1910

GA 122. Die Geheimnisse der biblischen Schöpfungsgeschichte (De geheimen van het bijbelse scheppingsverhaal, uitgeverij Zevenster)

meer citaten