Verzorgd door Renée Zeylmans († 16 februari 2018)

In het oerbegin was het Woord en het Woord was bij God en een God was het Woord. Dit was in het oerbegin bij God Alles is door het Woord geworden en op andere wijze dan door het Woord is niets van wat is ontstaan geworden. In het Woord was het Leven, en het Leven was het Licht der mensen.

En het Licht scheen in de duisternis, maar de duisternis heeft het niet begrepen. Daar kwam een mens; gezonden was hij door God, met zijn naam Johannes Deze kwam om te getuigen, opdat hij getuigenis zou afleggen van het Licht en door hem allen zouden geloven. Hij was niet het Licht, maar een getuige van het Licht. Want het ware Licht dat alle mensen verlicht, zou in de wereld komen.

Het was in de wereld en de wereld is er door ontstaan, maar de wereld heeft het niet herkend. In de enkelingen kwam het –tot de ik-mensen– kwam het, maar de enkelingen –de ik-mensen- namen het niet op. Maar wie het opnamen, konden zich daardoor als kinderen van God openbaren. Wie op zijn naam vertrouwden zijn niet uit bloed, niet uit de wil van het vlees en niet uit een menselijke wil, maar uit God geworden.

En het Woord is vlees geworden en heeft onder ons gewoond, en wij hebben zijn leer gehoord, de leer van de enige zoon van de vader, vervuld van overgave en waarheid.

Johannes getuigt van hem en verkondigt duidelijk: Deze was het van wie ik zei: na mij zal degene komen die vóór mij is geweest. Want hij is mijn voorganger. Want uit zijn volheid hebben wij allen genomen genade na genade. Want de wet is door Mozes gegeven; de genade en de waarheid echter zij door Jezus Christus ontstaan. God heeft niemand tot nu toe met eigen ogen geschouwd. De ééngeboren zoon, die in het innerlijk van de wereldvader was, hij is de leidsman in dit schouwen geworden.

(Vgl. Johannes, Nieuwe Testament 1:1-18)

(…) De mensen moeten zich steeds meer losmaken van de liefde die inherent is aan de groepsziel, om de liefde als vrije gift van het ik aan de ander brengen. Aan het einde van de ontwikkeling van de aarde zullen de mensen zover zijn dat het zelfstandig geworden ik in zijn binnenste de impuls draagt om in volle overgave het juiste en het goede te doen.

Omdat het ik deze impuls in zich heeft, doet dit het goede. Als de liefde zo is vergeestelijkt dat niemand iets anders zal willen dan het goede te doen, dan is vervuld wat Christus in de wereld wilde brengen.

 
Rudolf Steiner, 22 mei 1908

GA 103. Das Johannes-Evangelium (Het evangelie van Johannes. Esoterische achtergronden. Uitgeverij Vrij Geestesleven)

meer citaten