Verzorgd door Renée Zeylmans († 16 februari 2018)

Op aarde moet de ontwikkeling zo plaatsvinden, dat wat als iets geestelijks in mij leeft, gaandeweg het hele stoffelijk bestaan omvormt.

(…) Terwijl de mensen van incarnatie tot incarnatie voortschrijden, zal gaandeweg in alles wat ze uiterlijk verrichten, het spirituele instromen dat afkomstig is van het Mysterie van Golgotha, -tot in het Vader-principe toe– zodat de hele uiterlijke wereld doorstroomd zal zijn van het Christus-principe.

De mensen zullen de gelatenheid overnemen in hun leven, die van het kruis op Golgotha verkondigd is en die voor de toekomst het beste doet hopen, het ideaal, zoals het klonk: ”ik laat in mezelf het geloof ontbloeien, laat de liefde in me ontstaan; dan zullen geloof en liefde in mij leven en ik zal dan weten, dat ze alles zullen doordringen als ze sterk genoeg zijn.

Ik zal dan ook weten, dat het Vader-principe in mij ervan doordrongen zal zijn. De hoop op de toekomst der mensheid zal zich voegen bij ”geloof” en ”liefde”; dan zullen de mensen begrijpen, dat ze zich in de toekomst deze gelatenheid eigen moeten maken, waardoor ze zeggen kunnen: ”Als ik slechts het geloof en de liefde bezit, dan mag ik de hoop koesteren, dat het deel van Christus Jezus, dat ik in me draag, gaandeweg ook buiten mij werkzaam zal worden”.

Dan zullen de mensen de woorden begrijpen, die als een groots ideaal van het kruis geklonken hebben, Vader, in Uw handen beveel ik mijn geest.” (Lukas 23-46)

 
Rudolf Steiner, Bazel 26 september 1909

GA. 114 Das Lukas-Evangelium. (Het Lukas Evangelie, uitgeverij Vrij Geestesleven)

meer citaten