Verzorgd door Renée Zeylmans († 16 februari 2018)

Heel wat mensen van tegenwoordig zeggen: waarom zouden we ons naar de geestelijke wereld verheffen, we hebben genoeg te doen in de fysieke wereld; wie van aanpakken weet zoekt hier in deze wereld zijn weg.

Ja, hebben zulke mensen dan het recht om te denken dat die vroegere mensen, die de wijsheid in de mysteriën ontvingen, het minder goed met de fysieke wereld voor hadden? Zij wisten alleen dat de geestelijke wereld meespeelt in onze fysieke wereld, dat die erin doorwerkt, dat de doden toch onder ons werken, ook al ontkent men dat, en dat men alleen verwarring sticht door dat te ontkennen.

Iemand die ontkent dat zij die door de poort van de dood zijn gegaan hier op deze wereld inwerken, is als iemand die zegt: ”Och, dat zal wel zijn, dat dat heet is” – en dan over een gloeiende plaat loopt. Alleen is natuurlijk de schade niet zo direct aantoonbaar die wordt aangericht wanneer het doorwerken van de geestelijke in de fysieke wereld niet erkend wordt, wanneer er vanuit de aanname van de onkenbaarheid gehandeld wordt.

Onze tijd is heel weinig geneigd om de brug te slaan die geslagen moet worden naar het rijk waarin de gestorvenen en de hogere geesten leven. Onze tijd heeft in menig opzicht zelfs, je kunt wel zeggen, een haat, werkelijk een stemming van haat tegenover de geestelijke wereld.

En de geesteswetenschapper –als hij dat eerlijk wil zijn– heeft eigenlijk wel de plicht om zich ook een beetje met de vijandige machten bekend te maken, met de machten die vijandig staan tegenover onze geestwetenschappelijke ontwikke­ling, om daar ook wat op te letten. Want die dingen hebben werkelijk diepe gronden, ze hebben hun gronden daar waar de gronden liggen van alle krachten die de ware vooruitgang van de mensheid in deze tijd tegenwerken.

(…) We moeten tot de mogelijkheid komen om met de gestorvenen te leven, om de gedachten van de gestorvenen weer in ons te laten opstaan. We moeten in die zin de opstandingsidee serieus kunnen nemen. Dat is de weg waarlangs Christus zich werkelijk aan de mensheid kenbaar maakt in de sfeer van de subjectieve, innerlijke ervaring, de weg waarlangs Christus zich kan doen kennen.

 
Rudolf Steiner, Berlijn 8 mei 1917

GA 175. Bausteine zu einer Erkenntnis des Mysteriums von Golgotha, Kosmische und menschliche Metamorphose. (Inzicht in het mysterie van Golgotha, uitgeverij Vrij Geestesleven)

meer citaten