menu

Weekspreuk 22 

1 - 7 september 

Das Licht aus Weltenweiten,
Im Innern lebt es kräftig fort:
Es wird zum Seelenlichte
Und leuchtet in die Geistestiefen,
Um Früchte zu entbinden,
Die Menschenselbst aus Weltenselbst
Im Zeitenlaufe reifen lassen.

Het licht uit wereldverten,
In het innerlijk leeft het krachtig voort,
Het wordt tot zielenlicht
En schijnt tot in de geestesdiepten,
Om vruchten voort te brengen,
Die het mensenzelf uit het wereldzelf
In de loop der tijden laten rijpen.

Licht

Licht is nooit hetzelfde. Dat zie je pas als je van vakantie terugkomt en je in plaats van het scherpe mediterrane licht weer het strak-koele licht van de Hollandse luchten ziet. Licht is een wonderlijk fenomeen. Als zich niets in de lichtstroom bevindt is het licht onzichtbaar, waardoor het in het lichtdoorstraalde heelal aardedonker is. Pas als het licht teruggekaatst wordt, kun je het waarnemen. Het licht wordt gekleurd door de bodem waarop het reflecteert. Kijk in het voorjaar naar het licht dat over de velden strijkt; behoedzaam tonen de planten hun eerste voorzichtige tinten en dat maakt ook het voorjaarslicht teer en behoedzaam. Het herfstlicht dat de zwaar geworden natuur beschijnt is warm en verzadigd. Het lijkt alsof de natuur het licht van de zomer weer uitademt.

Wat je niet ziet aan het licht is de energie die het in zich bergt. Hard en eroderend als het op een kale bodem brandt; mild en scheppend als het groeikracht aan de planten geeft. In de zomer werd het licht in de natuur tot materie: bladeren, takken en vruchten. Nu is het daar niet meer nodig, maar het wil nog steeds in de mensenziel zijn groeikracht schenken.

Wat brengt de ziel voort? Dat wat groeit uit de kiem die in de zomer door het wereldwoord is geplant. Zoals het licht aan het zaad wasdom geeft, zo brengt het licht in de ziel ook vrucht voort. Bij eiken horen bladeren, bij dahlia’s bloemen, bij druiven trossen en bij de mensenziel hoort zelf. Het mensenzelf is de vrucht van de ziel. Zoals er een veelheid aan appelsmaken is, zo is er een veelheid aan smaken mensenzelf. Het kan hard en veeleisend zijn, maar ook mild en ontvankelijk. Schijnt het licht op schoonheid of ambitie, op vreugde of op haat?

Deze spreuk is een oproep om wat zich in de natuur en in de ziel voltrekt niet aan je voorbij te laten gaan, maar om in de wereld en in jezelf te zoeken naar schoonheid, naar helderheid, moed en mildheid. Dan pas kan het wereldlicht vruchten in de ziel voortbrengen die kleur en glans geven aan het zelf.

De hymne is een lofzang op Gods schepping. In de christelijke traditie is het zingen van hymnen een vast onderdeel van de liturgie. John Rutter componeerde deze hymne, die hij voorzag van de aanduiding ‘happily’:

For the beauty of the earth
John Rutter

Luister naar:

 
‘In de Week’ is nu ook in boekvorm verkrijgbaar, klik hier...