menu

Weekspreuk 36 

8 - 15 december 

In meines Wesens Tiefen spricht
Zur Offenbarung drängend
Geheimnisvoll das Weltenwort:
Erfülle deiner Arbeit Ziele
Mit meinem Geisteslichte,
Zu opfern dich durch mich.

In de diepte van mijn wezen spreekt,
Naar openbaring dringend
Versluierd nog het wereldwoord:
Vervul het doel van al je werken,
Nu met mijn geestesstralen,
Om te offeren jou door mij.

Voornemens

De spreuken van de afgelopen weken zijn met recht adventsspreuken. Ze gaan over de verwachting van het Kind dat geboren zal worden. Mag je dat vergelijken met het in verwachting zijn van een kind zonder hoofdletter? Ik had het genoegen – op een afstand - weer mee te maken hoe het is als over een aanstaande moeder de ‘geest’ vaardig wordt en alles voorbereid wordt voor de geboorte van de nieuwe wereldburger. Het huis moet worden opgeruimd; wiegje, buggy, dekentjes, kleertjes, lichtjes, hemeltjes, flesjes en zo veel meer moet aanwezig zijn. En bij dat alles mengen zich de gedachten hoe het zal zijn als het kindje eenmaal geboren is; wat het van je vraagt - en vooral – wat je als ouders het kind geven wil. Soms slaat de schrik de jonge ouders om het hart: “Zal ik het wel kunnen – wat moet ik allemaal opgeven, als het kindje eenmaal in zijn wiegje ligt?” Die nieuwe stap in hun leven zullen veel ouders letterlijk als een offer ervaren dat het kind van ze vraagt.

Nu verwachten we het Geesteskind en het Wereldwoord maant ons: bereid je voor om het kind te ontvangen. Bereid je huis voor, open de ramen, ontsteek het licht en bedenk – zoals de herders in het Kerstspel doen – wat je het kind wilt geven. Dat is geen gift die je online bestelt en laat bezorgen. Het is een deel van wat werkelijk van jezelf is. Van wat je eet, wat je koestert, wat je omhult. Van een kruikje melk tot een slip van je pelsvacht. Nu in de adventtijd moeten we onze gaven klaar leggen.

En zoals bij een gewoon ouderpaar de kraamverzorging komt controleren of alles op orde is, zo vraagt de aartsengel Gabriël van ons: “Heb je je voorgenomen wat je schenken wil, kun je dat offer brengen?” We zijn gewend om voornemens voor het nieuwe jaar in januari, ná de geboorte van het Kerstkind te maken. Maar dat is rijkelijk laat, dan komt het leven van alle dag weer op ons af, zoals in een gezin met een pasgeboren kind de drukte pas echt goed toeslaat. De tijd voor de voornemens is de adventstijd, waar we ons met hulp van de aartsengel Gabriël kunnen voorbereiden op het ontvangen van het Kind. Gabriël is de aartsengel van de geboorte, van de omhulling, van de zorg. Hij behoedt het nieuwgeboren Kind; hij is streng voor ons die het Kind ontvangen.

Het woord ‘voornemens’ gaat niet alleen over de dingen die we ons voornemen. Het is ook een oorzakelijk voorwerp bij het werkwoord ‘zijn’: ik ben voornemens….. Als je iets voornemens bent vallen voornemen en wie je bent samen. Het ontsteekt het licht in de ziel zodat geschenk en offer een en hetzelfde worden. In onderstaand lied zijn daar woorden voor gevonden:

Hoe zal ik U ontvangen

Muziek: Melchior Teschner
Tekst: Paul Gerhardt/Sietze de Vries

Luister naar de Duitse versie:

 
‘In de Week’ is nu ook in boekvorm verkrijgbaar, klik hier...