Weekspreuk 47 

23 februari - 1 maart 

Met andere ogen

Haast met trompetgeschal wordt het woord aangekondigd – verrijzend, verkwikkend: wordingsvreugd! ‘Werdelust’ - in het Duits - een woord dat in moderne Duitse woordenboeken niet meer voorkomt. Maar het bestaat wel, al hebben we daar in het Nederlands ook geen woord voor. Kijk om je heen hoe de natuur de winter van zich afschudt. De oppervlakkige kijker zal de schouders ophalen, want wat zie je daar nu van? Een voorzichtig sneeuwklokje, een moedige krokus.

Maar achter dat prille begin kun je de geweldige, vreugdevolle kracht vermoeden van de wakker wordende aarde. De hele natuur geeft zich over aan dat wordingsgeweld; maar alleen de mens kan zich daar los van maken om dat alles ook te beschouwen door de kracht van het denken. Je kunt de wereld natuurijk ook waarnemen met de wetenschap: er is niet meer dan je ziet. WYSIWYG – Engelse afkorting voor ‘je krijgt wat je ziet’. Dat is computerwijsheid, de schijnwereld van de zintuigen. Maar achter de schijn van de dingen die je ziet, gaat een waarheid verborgen.

Evenals er in ons ook een waarheid verborgen is: de waarheid van de ik-kracht die in ons leeft, de waarheid van ons streven, van ons wezen. Dat is meer dan een hersenfunctie, dat is het goddelijke geschenk dat in ons gelegd is.

De weekspreuken zeggen: kijk naar de wereld en kijk in jezelf. Daarboven staat geen credo als beginpunt dat leert: ‘Ik geloof in…..’, maar slechts de uitnodiging om door ervaring en denken waarheid te vinden. Omdat in ons ik-kracht leeft, omdat we kunnen denken over het denken, kunnen we beseffen dat achter de zintuig-schijn de andere realiteit bestaat van de geestwereld, waarvan we net zo zeer deel uitmaken als van de materiële wereld. Als we – zomaar op een morgen - met andere ogen om ons heen kijken, vertelt de wereld een verhaal dat het hart verheugt!

Luister naar:

 
‘In de Week’ is nu ook in boekvorm verkrijgbaar, klik hier...