Weekspreuk 28 

13-19 oktober 

De gedachten zijn vrij

Weer een stap verder op weg naar binnen. Niet meer dralen op de drempel, maar plaats nemen als de vrouw of heer des huizes. Willem Kloos - tijdgenoot van Rudolf Steiner - dichtte met 19e-eeuws pathos: “Ik ben een God in 't diepst van mijn gedachten - en zit in 't binnenst van mijn ziel ten troon….”

Wat heb je naar binnen meegenomen aan beelden, aan verlangens en wensen? Weer wakker na de zelfslaap van de zomer kun je dat nu in ogenschouw nemen om ze – wie weet – te verwezenlijken.

Lastige zin schrijft Steiner: hoop die wensen vleugellam maakt. Hoeveel wensen blijven enkel ijdele hoop? Wakkere, heldere gedachten kunnen hoop omvormen tot werkelijkheid, als we ze ook toerusten met de kracht van onze wil.

Kijk eens naar kinderen. Zij kennen nog geen ijdele hoop, maar gaan onvervaard de toekomst tegemoet. Waar wij wellicht levensraadsels al als onoplosbaar terzijde gelegd hebben, treden zij alle vragen nog vol verwondering tegemoet. In hun denken zijn nog geen barrières gelegd, de wereld daagt ze uit.

Hoe kun je strijdbaar in de wereld staan, als je je terugtrekt op je eigen kleine rijk. Als je de wijdte van de ziel ervaart, je de vreugde voelt van het teruggaan in de eigen binnenruimte, voel dat dan als een aansporing om de blik naar buiten te richten. Laat het je denken wekken, om mogelijkheden te zien waar eerst berusting was; plannen te smeden waar je eerder van af zag; bedoelingen te hebben die al een slapend leven gingen leiden. Dat kun je in alle vrijheid in het denken doen. Je kunt er idealen terugvinden, die je terugvoeren naar de grote vragen waar je vroeger enthousiast van werd. Het enige risico dat je loopt, is dat de hoop weer vleugels krijgt en je meevoert naar wereld waar het onmogelijke mogelijk wordt; het kind weer in je gewekt wordt.

Rond 1850 werd dit lied geschreven en gezongen tegen politieke repressie en censuur: Die Gedanken sind frei!

De gedachten zijn vrij

 
‘In de Week’ is nu ook in boekvorm verkrijgbaar, klik hier...